پيامبر در گراميداشت على در حد اعلان برادريش با او بسنده نكرد،بلكه افتخار بىنظير ديگرى نيز بر آن افزود،او را به دامادى خود انتخاب كرد و دخترش فاطمه زهرا را كه درباره او گواهى داد بر اين كه بانوى زنان اهل بهشت (يا بانوى زنان با ايمان) است همسر او قرار داد (1) .و درباره او گفت:«فاطمه پاره تن من است،هر كه او را بهخشم آورد،مرا به خشم آورده است.» (2) .و عايشه ام المؤمنين درباره او گفته است:«از نظر كلام و بيان،كسى را از فاطمه به رسول خدا (ص) شبيهتر نديدهام،و او هرگاه بر پيامبر وارد مىشد،خوش آمد مىگفت و به احترام او از جا برمىخاست و دست او را مىگرفت و مىبوسيد و در جاى خود مىنشاند» (3) .
عايشه هر گاه از فاطمه دختر پيامبر ياد مىكرد،مىگفت:«كسى را راستگوتر از او نديدهام مگر پدرش را» (4) .
پىنوشتها:
1-بخارى آن را در صحيح خود با سندش از عايشه در كتاب آغاز خلقت در باب علامتهاى نبوت،روايت كرده است.
2-همان كتاب.در باب مناقب خويشاوندى پيامبر و منقبت فاطمه.
3-حاكم در مستدرك ج 3-ص 154 روايت كرده است.
4-مستدرك ص 160.
اميرالمؤمنين اسوه وحدت ص 158
محمد جواد شرى
بنی فاطمه